Wojna Trzynastoletnia

Przebieg Wojny

Wojska polskie składały się głównie z pospolitego ruszenia - szlachty. W zamian za przywileje, szlachta była zobowiązana walczyć. Po stronie krzyżackiej, wojsko składało się w znacznej mierze z dobrze wyszkolonych najemników. We wczesnych walkach, wojska polskie opanowały Sztum.18 września 1454 doszło do bitwy pod Chojnicami, gdzie słabo wyszkolona szlachta przegrała z najemnikami z Bernardem Szumborskim na czele. Przegrana ta znacznie wydłużyła czas wojny. Miasta podbite przez Krzyżaków nie stawiały oporu i poddawały się, co sprawiło, że Krzyżacy odzyskali inicjatywę. Jagiellończyk stwierdził, że słabo wyszkolona szlachta nie wystarczy, aby pokonać Krzyżaków. Postanowił wykupić wojska najemne, a aby mieć na to środki, zaczął zapożyczać pieniądze od innych państw. Dostawal on jednak pokaźne ilości wojowników od stanów pruskich. Pospolite ruszenie "wróciło do domu", a wojskiem złożonym ze specjalistów zaczął dowodzić Piotr Dunin. Ten, za pomocą floty gdańskiej przeprowadził atak na Sambię, co spowodowalo, że Krzyżacy musieli uciec spod Fromborka. Następnie przeprowadził wojska przez Pomorze i jesienią 1462 pokonał zakonników pod Świecinem. W 1463 oblężył twierdzę w Gniewie, a wojska pomocnicze rozbili Krzyżaków na Zalewie Wiślanym. Jako, iż Krzyżakom kończyły się pieniądze na najemników, Polakow udało się ich przekupić. W taki sposób zdobyli Tczew, Iławę, oraz Malbork. Tego samego roku Szumborski wycofał się z wojny. Przez następne lata Polacy zdobyli większość państwa zakonnego, w tym całą Warmię.